Μην τυχόν και ψαρώσετε από το όνομα του James Wan στην καρέκλα του παραγωγού/σεναριογράφου. Αν και εδώ που τα λέμε, δεν ξέρω γιατί θα έπρεπε κάποιος να ενθουσιάζεται και μόνο στο άκουσμα του ονόματός του πλέον, καθώς οι χρυσές εποχές του Saw (και του πρώτου Insidious) έχουν περάσει ανεπιστρεπτί.
O Alex Garland, γνωστός για τα σενάρια των ταινιών επιστημονικής φαντασίας “28 Days Later…” (2002), “Sunshine” (2007), “Never Let Me Go” (2010) και “Dredd” (2012), καθώς και για το βιβλίο “The Beach” (1996), το οποίο μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη το 2000 με πρωταγωνιστή τον Leonardo DiCaprio, κάνει το μεγάλο βήμα και κάθεται για πρώτη φορά στη σκηνοθετική καρέκλα, για να σκηνοθετήσει το (επίσης βασισμένο σε δικό του σενάριο) “Ex Machina” (ουδεμία σχέση με το ομώνυμο comic).
Αν υπάρχει κάτι πιο δύσκολο από το να μιλήσεις για μια καλή ή μια κακή ταινία προσπαθώντας να μεταφέρεις την πλήρη εικόνα, αυτό είναι το να μιλήσεις για μια μέτρια ταινία. Γενικώς.
Είμαι συγκινημένος... βαθιά συγκινημένος! Είναι από τις φορές εκείνες που με το τέλος της ανάγνωσης ενός βιβλίου, ιδιαίτερα όταν αυτό ανήκει σε μια λογοτεχνική σειρά, αισθάνεσαι ότι κλείνει ένας κύκλος, ένα σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή σου, πως μπαίνει ένας επίλογος σε κάτι που αγάπησες, κάτι στο οποίο επένδυσες χρόνο, ψυχή και συναισθήματα.
Ένα μυθιστόρημα δυστοπικής φαντασίας είναι η "Απόκλιση" της Veronica Roth, το οποίο και κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πλατύπους.
Τρία χρόνια πριν, ακόμα και οι εναπομείναντες αντιρρησίες στην nerd κουλτούρα έριξαν τα τελευταία προπύργιά τους όταν και κυκλοφόρησε το οργασμικό πρώτο μέρος των Avengers.
Η Julianne Moore, αναντίρρητα, είναι ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντα του αμερικάνικου κινηματογράφου σε ερμηνευτικό επίπεδο ενώ, προσωπικά μιλώντας, ίσως είναι η αγαπημένη μου ηθοποιός και πάντα το να βλέπω το όνομά της στο καστ μιας ταινίας με χαροποιεί.
Η Αμμόχωστος λαμπυρίζει στον καλοκαιρινό ήλιο του 1974, καλωσορίζει τους τουρίστες και δέχεται ασήκωτα φορτία στην πλάτη της με τα συνεχή ξενοδοχεία και άλλες κτηριακές επενδύσεις που λαμβάνουν χώρα υπό τη σκιά του τρόμου.
|