ΚΑΜΠΕΡΑ. Οσοι κάνουν κατά διαστήματα έντονη σωματική άσκηση, όπως τζόκινγκ, ποδήλατο ή αεροβική γυμναστική, ζουν κατά μέσο όρο περισσότερο χρόνια, σε σχέση με όσους ασκούνται λιγότερο χρόνο και πιο ήπια. Ομως και οι τελευταίοι, ακόμη κι αν ιδρώνουν λιγότερο απ’ όσο συνιστούν οι ειδικοί, πάλι ωφελημένοι βγαίνουν, καθώς κι αυτοί έχουν μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής από ό,τι όσοι είναι «ενσωματωμένοι» στον καναπέ. Αυτό είναι το συμπέρασμα δύο νέων επιστημονικών ερευνών. Η πρώτη αυστραλιανή επιστημονική έρευνα, με επικεφαλής τον Κλάους Γκέρμπελ του Πανεπιστημίου Τζέιμς Κουκ, ανέλυσε στοιχεία για πάνω από 200.000 ανθρώπους σε βάθος εξαετίας και δημοσιεύθηκε στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό «JAMA Internal Medicine», σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο.
Στην έρευνα συμμετείχε ο ελληνικής καταγωγής ερευνητής Εμμανουήλ Σταματάκης, της Σχολής Επιστημών Υγείας του Πανεπιστημίου του Σίδνεϊ. Η μελέτη δείχνει ότι τα σύντομης διάρκειας «ξεσπάσματα» έντονης άσκησης, που κάνουν κάποιον να λαχανιάζει, είναι προτιμότερα από τη μεγαλύτερης διάρκειας άσκηση μέτριας έντασης (ήπια γυμναστική, χαλαρό κολύμπι, δουλειές του σπιτιού κ.ά.), όσον αφορά τη μείωση της πιθανότητας πρόωρου θανάτου. Η μείωση του κινδύνου είναι της τάξης του 9% έως 13% για τη σύντομη αλλά έντονη άσκηση, ανάλογα με το πόσο χρόνο αφιερώνει κανείς. Σύμφωνα με τις υπάρχουσες επίσημες οδηγίες, δύο λεπτά μέτριας άσκησης ισοδυναμούν χονδρικά μ’ ένα λεπτό έντονης άσκησης, από άποψη ωφελειών για την υγεία. Γι’ αυτό, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας συστήνει στους ενήλικες να ασκούνται είτε 150 λεπτά με ήπιο τρόπο μέσα στην εβδομάδα, είτε 75 λεπτά με εντατικό τρόπο. Κάθε άνθρωπος αφήνεται ελεύθερος να διαλέξει τι προτιμά.